Fotografie Anny Bedyńskiej w TCK

Jest mnóstwo odsłon piękna

Z okładek i stron magazynów spoglądają na nas twarze osób, które często zostały poddane wielogodzinnym zabiegom upiększania przez makijażystki i stylistyki, potem zdjęcia ulegają jeszcze "idealizacji" w komputerze. Właściwie nie wiadomo czym jest to, na co w efekcie końcowym spoglądamy. Ja chciałabym pokazać prawdziwe, szczere piękno! Piękno, które nie zawsze wszyscy potrafią dostrzec. A przede wszystkim pokazać je osobom, które nie wierzą w siebie, we własną urodę. Na co dzień żyją na marginesie, w cieniu, również dosłownie, a ja chciałam wyciągnąć ich z „ukrycia”, postawić właśnie "w święte jupiterów", których na co dzień tak unikają.

Albinizm wywołuje gen recesywny przekazywany osobnikowi przez oboje rodziców. Nosicielami tego genu mogą być osoby nie będące albinosami. Na świecie średnio 1 osoba na 20 tysięcy cierpi na pewien rodzaj albinizmu, ale nosicielem tego genu może być nawet co 70 człowiek. W wyniku braku pigmentu  ich ciało, włosy i oczy pozbawione są koloru, a w konsekwencji albinosi są bardzo wrażliwi na działanie promieni słonecznych, szybko reagują stanami zapalnymi skóry. Ponadto albinizm wiąże się z poważnymi problemami ze wzrokiem połączonymi z oczopląsem, światłowstrętem i astygmatyzmem.

W niektórych wierzeniach afrykańskich albinosów uważa się za wcielenia duchów zmarłych, istnieje też przesąd, że części ciała albinosów mają magiczną moc, która może przynieść szczęście posiadaczowi amuletów czy eliksirów sporządzonych z części ciała albinosów. Stało się to powodem prześladowań tej społeczności, z morderstwami włącznie na całym szlaku: Tanzania-Zambia-Kongo-Kamerun-Nigeria.

W Polsce albinosi nie są stowarzyszeni w żaden sposób, nie istnieje fundacja, dzięki pomocy której rodzice, którym rodzi się dziecko albinotyczne mogą uzyskać pomoc profesjonalistów i wsparcie. Nikt nie wie ilu ich jest w Polsce, dlatego dotarcie do nich, znalezienie moich bohaterów, było jak szukanie igły w stogu siana.

Nagroda World Press Photo to najbardziej prestiżowa nagroda dla fotografów. Jedno ze zdjęć z cyklu White Power, zatytułowane Zuzia, zostało zauważone przez tegoroczne jury konkursu i nagrodzone w kategorii Portret Inscenizowany. Także na prezentowanej niedawno, na przełomie października i listopada w Galerii TCK pokonkursowej wystawie Grand Press Photo 2013 znalazło się to zdjęcie wyróżnione w kategorii Portret sesyjny.

Anna Bedyńska

Jej domeną są reportaże społeczne często odwołujące się do tematów tabu. Fotografowała zarówno bohaterów z pierwszych stron gazet jak i tych, o których świat by się nie dowiedział gdyby nie jej zacięcie i chęć wyciągnięcia w światła jupiterów ludzi, dla których wielki świat jest obcym światem. Wśród nich są między innymi bohaterowie opisanego powyżej cyklu White Power.

Fotografka była z aparatem przy porodach, jak również przy umierających. Tworzyła cykle: Rodzić po ludzku, Umierać po ludzku, czy Dzieciaki do domu, które w ramach akcji społecznych Gazety rozpoczynały dyskusje i przełamywały temat tabu śmierci i narodzin. "Trudne" tematy to jej specjalność. W centrum jej zainteresowań jest zawsze człowiek, do którego podchodzi z wielką uwagą i szacunkiem.

Od kilku lat szczególną uwagę poświęca sytuacji kobiety we współczesnym świecie, stad projekty tj: Z dzieckiem pod biurkiem - o kobietach powracających do pracy po urlopie macierzyńskim, Tata w akcji - o ojcach , którzy zostają w domu z dziećmi, podczas gdy ich żony pną się po szczeblach kariery, MatkoPolko - o kobietach mierzących się z ideałem Matki Polki."Ubrania do trumny to jej projekt na życie, do którego wciąż poszukuje bohaterów, ludzi, którzy zgodnie z tradycją, za życia przygotowują sobie ubrania do trumny.

Fotografowała w Kosowie, Sudanie, Kazachstanie i na Białorusi, ale zawsze powtarza, że ważne tematy można realizować na własnym podwórku.

Ma na koncie wiele prestiżowych nagród - m.in. World Press Photo 2013, główną nagrodę Grand Press Photo 2005, nagrodę National Geographic czy nagrodę specjalną "Warto być razem" w konkursie BZ WBK Foto. Dwukrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i laureatka Dorocznej Nagrody Ministra Kultury.

Na wystawę „White Power” składa się kilkanaście zdjęć, w dużych formatach, a jej ekspozycja potrwa, od 5 grudnia 2013 r. do 4 stycznia 2014 r. Galeria TCK czynna codziennie (z wyłączeniem świąt i niedziel), w godzinach 10.00 – 18.00. Bilety w cenie 1 zł. W soboty wstęp wolny.