Miejska Biblioteka Publiczna zaprasza na spotkania literackie

Salon Poezji Labirynty Jana Zycha

Poezje autora czytają: Monika Wenta-Hudziak i Jerzy Pal (Teatr im. Ludwika Solskiego)

Słowo wstępne: Bożena Gruszka

Oprawa muzyczna: Patryk Budzik (klarnet)

Teatr im. Ludwika Solskiego, Mała Scena, 17 listopada, godz. 11.00

Jan Zych (ur. 1931 w Korczynie, zm. 1995 w Meksyku) – poeta oraz tłumacz poezji iberyjskiej i bułgarskiej. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, później studiował również filologię południowosłowiańską. Debiutował jako poeta w 1951 na łamach prasy. Przekładał poezję i prozę z języków: rosyjskiego, francuskiego, angielskiego, serbsko-chorwackiego, czeskiego, macedońskiego, bułgarskiego, hiszpańskiego. Dwukrotny stypendysta w Meksyku. Autor tomików poezji: „Zielone skrzypce”, „Wędrująca granica”, „Układ serdeczny”, „Pochwała kolibra” i „Blizny po świetle”

Spotkanie autorskie ze Stanisławem Grabowskim i promocję książki "Poeta na Ursynowie - rzecz o Tadeuszu Nowaku".

Galeria Niebieska, ul. Krakowska 4, 19 listopada (wtorek), godz. 17.00

Tadeusz Nowak (ur. 11 listopada 1930 w Sikorzycach, gm. Wietrzychowice, zm.10 sierpnia 1991 w Skierniewicach), poeta i prozaik, tłumacz m.in. literatury rosyjskiej i węgierskiej.

Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie. Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim (1948–1954). W 1948 opublikował pierwszy wiersz w tygodniku „Wici”. W 1953 wydał pierwszy tomik poezji „Uczę się mówić”, a w 1956 tomik „Prorocy już odchodzą”. Członek ZLP od 1956. Oprócz działalności poetyckiej artysta zajmował się także prozą, czego przykładem są zbiory opowiadań „W puchu Alleluja” czy powieści „Takie większe wesele”, „A jak królem, a jak katem będziesz”, „Diabły”, „Dwunastu”, „Prorok”, „Wniebogłosy”. W sierpniu 1991, po długotrwałej chorobie, zmarł na zawał serca w szpitalu w Skierniewicach.

W 1999 profesor Stanisław Balbus wydał jego dwie niedokończone powieści: „Jak w rozbitym lustrze” oraz „Jeszcze ich słyszę, widzę jeszcze”. Powieści Tadeusza Nowaka utrzymane są w baśniowo-balladowej konwencji, sięgają do pokładów literatury ludowej, kreując świat pełen prastarych archetypów i motywów biblijnych. Są zaliczane do tzw. nurtu wiejskiego. Jego twórczość prozatorska mocno związana jest z Ziemią Tarnowską.

Wiesław Myśliwski tak pisał o Tadeuszu Nowaku: "Twórczość Tadeusza Nowaka w literaturze polskiej XX wieku sytuuje Go w szeregu takich twórców, jak Bolesław Leśmian, Bruno Schulz czy Leopold Buczkowski, i nie dlatego, że łączyły Go z nimi pisarskie pokrewieństwa, lecz dlatego że był tak samo osobny jak oni. Tak samo jak oni stworzył własne słowo-świat, własną baśń o ludzkim istnieniu, cierpieniu, miłości, przemijaniu, która najwyższy swój stan osiągnęła w takich Jego utworach, jak "Psalmy" i "A jak królem, a jak katem będziesz". A stworzyć baśń - to sięgać ideału literatury".