Wspominamy tarnowskich zmarłych

19 października zmarł prof. dr hab. Stanisław Komornicki– naukowiec, pedagog, autor 80 publikacji naukowych - przez blisko 20 lat związany z Państwową Wyższą Szkołą Zawodową w Tarnowie, a przez dwie kadencje, w latach 2007-2015, rektor uczelni. Uczestniczył w przedsięwzięciach, które poprzedziły powstanie uczelni wyższej w Tarnowie. Zanim został rektorem, sprawował funkcję Prorektora ds. Rozwoju Uczelni (w latach 2003-2007). Jako pierwszy zastępca rektora zajmował się  współpracą z instytucjami krajowymi i zagranicznymi, nadzorował praktyki zawodowe studentów i działalność Studium Pedagogicznego. Od 2007 do 2015 roku sprawował funkcję rektora uczelni. To właśnie dzięki jego staraniom rozpoczęto budowę kompleksu sportowo-dydaktycznego Instytutu Ochrony Zdrowia, który oddano do użytku trzy lata temu. Profesor urodził się w 1949 roku. Karierę naukową rozpoczął po studiach magisterskich na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Został zatrudniony na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie uzyskał stopień doktora nauk chemicznych (1981), i stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych (1994). Tytuł profesora nauk chemicznych otrzymał w roku 2003. Był specjalistą z zakresu ciała stałego i elektroceramiki, działał w towarzystwach naukowych, jego pasją był sport, a szczególnie wioślarstwo, uważane na całym świecie za dyscyplinę akademicką.

Helena Tucka, założycielka i wieloletnia dyrektor Zespołu Niepublicznych Niepłatnych Szkół w Tarnowie zmarła w wieku 67 lat, 16 października. Była nauczycielem Szkoły Podstawowej w Joninach, Koszycach Wielkich i szkół podstawowych nr 2 i 12 w Tarnowie, dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 11 w Tarnowie, w latach 2003-2004 Prezesem Zarządu Miejskiego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Tarnowie, organizatorem konferencji i sympozjów tematycznych dotyczących opieki nad rodzicami dzieci niepełnosprawnych oraz rodzin ubogich i dysfunkcyjnych, m.in. Ogólnopolskiej Konferencji Rodzin Dzieci i Młodzieży. W 2004 roku założyła pierwszą w Tarnowie niepubliczną i niepłatną placówkę oświatową - Zespół Niepublicznych Niepłatnych Szkół, która z powodzeniem funkcjonuje do dziś. Uhonorowana została m.in. Nagrodą Prezydenta Tarnowa w 1998 roku, wielokrotnie otrzymała nagrodę Kuratora Oświaty oraz Odznakę Przyjaciela Dziecka. Uhonorowana została także Brązowym Krzyżem Zasługi za działalność publiczną oraz ofiarne niesienie pomocy i działalność charytatywną. W roku 2013, z rąk prezydenta Tarnowa, odebrała Dukat Tarnowski - z okazji 10-lecia pierwszej niepublicznej niepłatnej szkoły w Tarnowie, z podkreśleniem osobistego wkładu w jej organizację, działalność i rozwój.

Maria Stanczykiewicz 21 sierpnia 2016 roku skończyła 109 lat, zmarła 7 września 2016 roku. Była najstarszą obywatelką Tarnowa. Urodziła się w 1907 roku w Jarosławiu, jej ojciec był oficerem Wojska Polskiego, mąż – nauczyciel chemii i fizyki – walczył w szeregach Armii Krajowej. Przeszedł przez obozy zagłady w Auschwitz i Buchenwaldzie, zginął w 1943 roku, w więzieniu na ulicy Montelupich w okupowanym przez Niemców Krakowie. Po jego śmierci Maria Stanczykiewicz samotnie utrzymywała i wychowywała czwórkę dzieci w ciężkich, wojennych warunkach. W 1939 roku rodzina przeniosła się z Poznania do Warszawy, gdzie pani Maria i jej dzieci byli naocznymi świadkami zniszczenia miasta przez okupanta. Po ucieczce z Warszawy, w 1940 roku, rodzina zamieszkała w Tarnowie, bo tu mieszkali teściowie pani Marii. Maria Stanczykiewicz do emerytury  pracowała w tarnowskim zakładzie gazowniczym. Doczekała się pięciorga wnuków i trójki prawnuków.

Arcybiskup Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Chorych i Służby Zdrowia, biskup senior diecezji radomskiej, bliski współpracownik trzech papieży, zmarł w szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej 12 lipca, po długiej chorobie. Jak podała Katolicka Agencja Informacyjne - na kilka godzin przed śmiercią zadzwonił do niego zadzwonić papież Franciszek. Ojciec Święty zapewnił chorego arcybiskupa o modlitwie i udzielił mu swego błogosławieństwa. Arcybiskup Zygmunt Zimowski urodził się 7 kwietnia 1949 r. w Kupieninie w parafii Mędrzechów w diecezji tarnowskiej. Po uzyskaniu w 1967 roku świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 maja 1973 r. z rąk bp. Jerzego Ablewicza, ówczesnego ordynariusza tarnowskiego. Po święceniach został mianowany wikariuszem parafii św. Elżbiety w Starym Sączu. 1 lutego 1983 r. rozpoczął pracę w watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary. Abp Zimowski był autorem i redaktorem kilku pozycji książkowych, wśród nich m.in. "Pod opieką Matki i Królowej", "Modlitwa drogą nawrócenia i służby", "W trosce o pełnię wiary" oraz "Carolina Kózka - il coraggio dell'innocenza". Opublikował również kilkadziesiąt artykułów współpracując z redakcją "L'Osservatore Romano", "Niedzieli" i "Rycerza Niepokalanej dla Polonii".  rozważania rekolekcyjne.
Hasłem posługi pasterskiej bpa Zygmunta Zimowskiego były słowa „Non ministrari sed ministrare” – „Nie przyszedłem, aby mi służono, lecz aby służyć”.

25 czerwca zmarł Wojciech Magdoń, były wicekurator, współtwórca systemu zarządzania edukacją Edunet w Tarnowie. Miał 62 lata. Wojciech Magdoń pełnił funkcję zastępcy prezydenta Tarnowa w latach 2004-2006, był radnym Rady Miejskiej w Tarnowie w latach 1998-2002, wicekuratorem w Tarnowie i dyrektorem Delegatury Kuratorium Oświaty w Krakowie w latach 1998 – 2004. Zainicjował działalność i pełnił funkcje pierwszego dyrektora Zespołu Szkół Społecznych w Tarnowie. W latach osiemdziesiątych działacz NSZZ Solidarność – przewodniczący Międzyzakładowej Komisji Oświaty i Wychowania, Delegat na I Krajowy Zjazd NSZZ Solidarność, a także założyciel i członek władz stowarzyszeń oświatowych: Społecznego Towarzystwa Oświatowego, Polskiego Stowarzyszenia Dyrektorów Szkół i Tarnowskiego Towarzystwa Oświatowego. Autor wielu publikacji dotyczących oświaty, a także wieloletni trener szkoleń z zakresu zarządzania oświatą. Był człowiekiem o wysokiej kulturze osobistej, wyjątkowo otwartym na drugiego człowieka, który zawsze chętnie dzielił się z innymi swoją wiedzą, doświadczeniem zawodowym, a także swoimi pasjami. Był miłośnikiem kultury węgierskiej, smakoszem węgierskiej  kuchni oraz znawcą win.

Wiesław Gwizd, wieloletni prezes i trener Tarnowskiego Klubu Sportowego Kyokushin Karate zmarł  21 czerwca. Miał 58 lat.  W sporcie zdobył wszystko: autorytet, szacunek, wyjątkowe umiejętności. Był posiadaczem jednego z najwyższych stopni – piąty Dan. Od lat szkolił i wychowywał młodych sportowców. - Shihan karate traktował jak swoją życiową drogę i zaszczepiał tę pasję i miłość do sztuk walki w młodych karatekach.Niech pamięć o nim na zawsze pozostanie w naszych sercach – napisali na jednym z portali społecznościowych przedstawiciele klubu.

Krystian Rempała, żużlowiec Unii Tarnów, zmarł w wieku 18 lat, 28 maja, w szpitalu w Jastrzębiu-Zdroju, po wypadku, do którego doszło 22 maja, podczas meczu w Rybniku. - Odszedł od nas wspaniały człowiek – napisali przedstawiciele tarnowskiej spółki żużlowej na swoim profilu na Twitterze oraz Facebooku. Do dramatycznego upadku doszło na torze. Krystian Rempała stracił kask i uderzył twarzą o tor. Z Unią Tarnów był związany od 2016 roku, licencję żużlową uzyskał w Rzeszowie, w 2013. Znawcy i obserwatorzy „czarnego sportu” podkreślali jego wielki talent i duże doświadczenie, zdobyte mimo młodego wieku.

26 maja, w wieku 80 lat zmarł Czesław Sterkowicz, dyrektor IV Liceum Ogólnokształcącego w Tarnowie. Czesław Sterkowicz kierował szkołą przez 21 lat i w tym czasie znacząco podniósł jej poziom dydaktyczny. Na swoim koncie miał liczne medale i wyróżnienia, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Sprawował również mandat poselski I kadencji. Urodził się 20 czerwca 1936 roku w Olszynach. Maturę zdawał w Liceum Ogólnokształcącym w Bieczu w roku 1954. Piętnaście lat później uzyskał tytuł magistra historii po studiach w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie, a w 1977 stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy „Szkolnictwo jawne i tajne w powiecie tarnowskim w latach 1939-1945”. W 1988 roku uzyskał III stopień specjalizacji zawodowej. Posiadał również tytuł profesora szkoły średniej. Zanim związał się z mościckim liceum, nauczał w Szkole Podstawowej w: Komornikach (na Opolszczyźnie), w Olszynach, Jodłówce Tuchowskiej oraz w Łękawce. Od 1966 do 1970 pracował w Wydziale Oświaty Rady Narodowej w Tarnowie. Z początkiem roku szkolnego w 1970 r. objął stanowisko dyrektora IV LO w Tarnowie. Funkcję tę pełnił do 1990 roku. Pracował w licznych organizacjach społecznych, komisjach lokalnych władz i komisjach związkowych. Niezwykle aktywny jako historyk-publicysta. Był autorem prawie 20 artykułów naukowych i licznych książek z zakresu historii regionu tarnowskiego. Specjalizował się w badaniach nad tajnym nauczaniem w okresie II wojny światowej oraz losami tarnowian rozproszonych w różnych miejscach w wyniku działań wojennych.