Artyści Grupy Krakowskiej w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie

Historia Grupy Krakowskiej rozpoczęła się w 1932 roku. Jej początki związane były ze skandalem wywołanym przez grupę studentów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wyłamanie się z akademickiej tradycji malowania wzbudziło niechęć profesorów, a zaangażowanie polityczno-społeczne studentów o lewicujących poglądach jeszcze bardziej pobudziło konflikt wewnątrz uczelni. Dla Stanisława Osostowicza, Leopolda Lewickiego oraz Franciszka Jaźwieckiego skończył się on zawieszeniem, ale jednocześnie umocnieniem więzi artystycznych, które w 1933 roku przerodziły się w Grupę Krakowską. Z czasem do zbuntowanej trójki dołączyli: Maria Jarema, Jonasz Stern oraz Adam Marczyński.

Grupa Krakowska uznana została za jedną z najważniejszych polskich artystycznych grup powstałych po 1918 roku. Jednym z odgłosów odradzającej się przedwojennej awangardy stała się I Wystawa Sztuki Nowoczesnej (1948-1949). Zebrała on artystów tworzących w dwudziestoleciu międzywojennym oraz wyłoniła lidera sztuki powojennej – Tadeusza Kantora. Skupiła również wielu innych artystów, którzy wraz z Tadeuszem Kantorem obudzili w 1957 roku zahibernowaną Grupę Krakowską, od tej pory nazywaną II Grupą Krakowską. Oprócz Tadeusza Kantora w jej skład wchodzili m.in. Tadeusz Brzozowski, Jerzy Nowosielski, Karol Pustelnik, Marian Warzecha, Teresa Rudowicz, Jerzy Kałucki, Jan Tarasin, Alfred Lenica, Marek Piasecki, Wanda Czełkowska oraz Kazimierz Mikulski. Dodatkowo jej filarami stali się wspomniani już Maria Jarema i Jonasz Stern, którzy - wspólnie z Adamem Marczyńskim - połączyli historię pierwszej grupy z dziejami drugiej.

Wystawa dostępna będzie dla zwiedzających od wtorku, 11 października do niedzieli, 13 listopada.

(sm)