Biblioteka zaprasza - „Imię me Tak Mogło Być, zwą mnie także Nigdy”. Salon Poezji Kazimiery Zawistowskiej
Październikowy Salon Poezji należał będzie do mało znanej i nieco zapomnianej dziś poetki młodopolskiej Kazimiery Zawistowskiej, która, podobnie jak bohaterka wrześniowego Salonu, zmarła młodo śmiercią samobójczą, co predysponowało ją na tragiczną bohaterkę legendy modernistycznej. Salon otworzymy tymi samymi słowami, którymi ponad 100 lat temu pożegnał poetkę Zenon Przesmycki ps. Miriam, jeden z krzewicieli nowoczesnej myśli 2 poł. XIX wieku.
Poetkę ujrzymy i usłyszymy w otoczeniu francuskich symbolistów, których twórczość miała istotny wpływ na światoodczucie Zawistowskiej. Najpełniej jednak głos poetki wybrzmi w jej własnych wierszach, pisanych jakby w cieniu Erosa i Tanatosa, przepojonych subtelnością i plastycznymi obrazami.
Poezję Zawistowskiej zaprezentują Karolina Gibki i Jerzy Pal przy dźwiękach skrzypiec (Agata Zamirska) i gitary (Tomasz Boruch).
Słowo wstępne: Sylwia Smoleń.
Miejsce: Teatr im. L. Solskiego, Mała Scena
Data: 19 października (niedziela) 2014, godz. 11.00
Salony Poezji realizowane są przez MBP w ramach projektu dofinansowanego przez MKiDN.
