Wystawa w rocznicę urodzin Jacka Wróbla

Będzie to symboliczna ekspozycja, bez wernisażu. Na wystawie prezentowane będą prace, które są własnością tarnowskiego muzeum oraz kilka prac, które dostarczy rodzina artysty. W ten sposób chcą upamiętnić postać wybitnego tarnowianina. Obrazy będzie można oglądać w oddziale Muzeum Historii Tarnowa i Regionu od 21 sierpnia. Wystawa czynna do 3 września w godzinach otwarcia instytucji, od wtorku do piątku od 9 do 15 oraz w sobotę i niedzielę od 10 do 15.

*

Jacek Wróbel - urodził się 21 sierpnia 1960 roku w Tarnowie. W 1979 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcącew Tarnowie, a następnie w 1982 roku Państwowe Zawodowe Studium Plastyczne Konserwacji Dzieł Sztuki w Tarnowie. Swoje życie zawodowe związał z dwoma instytucjami tarnowskimi: nieistniejącą już dzisiaj dekoratornią PSS „Społem” i Muzeum Okręgowym, gdzie pracował w latach 1984-2003.W 1988 roku na podstawie prac jednogłośnie został przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków. W tym samym roku związał się z tarnowska Grupą TA (Tarnowscy Artyści). Uczestniczył we wszystkich wystawach zbiorowych Grupy, prezentowanych w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Tarnowskiej.W prawie 30-letnim okresie działalności artystycznej zorganizował 14 wystaw indywidualnych oraz uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in. w Kasteel van Schoten (Belgia – 1995 i 2001). Co roku brał udział w Salonach Jesiennych odbywających się w Galerii Miejskiej BWA w Tarnowie. Za swoją twórczość otrzymał nagrodę Fundacji Kultury im. I. Paderewskiego w Chicago.

W latach 2002 i 2004 został nominowany do Nagrody Miasta Tarnowa w dziedzinie twórczości artystycznej. W roku 2011 pośmiertnie otrzymał Nagrodę Honorową Miasta Tarnowa. Zajmował się różnymi dziedzinami sztuki: malarstwem, rysunkiem, grafiką, reklamą, projektowaniem oraz konserwacją dzieł sztuki. Najważniejsze dla niego było malarstwo, w którym pokazywał nam swój świat, pełen nostalgii, symbolu, oparty na ludzkich, często tragicznych przeżyciach. Treść jego obrazów zmusza do refleksji, zastanowienia się nad faktem przemijania. Malarstwo było dla niego ciągłą walką z samym sobą i własnymi słabościami. Inspiracją do obrazów najczęściej była muzyka, poezja, literatura, czasami jakiś film, rozmowa, sen, czyjeś zwierzenia.

(pm)