Hospicjum przywracające godność
Hospicjum w Mościckim Centrum Medycznym jest jednym z miejsc, zmieniających myślenie o opiece u kresu życia. To nie jest oddział, gdzie czas płynie szybciej lub wolniej, a raczej inaczej, z troską, spokojem i uważnością.
Pierwsze w Tarnowie hospicjum stacjonarne ruszyło 1 lipca 2022 roku. Wcześniej w mieście nie było takiej możliwości opieki. Osoby z chorobami nowotworowymi, w stanie wymagającym całodobowej opieki paliatywnej, trafiały często kilkadziesiąt kilometrów dalej, do Dąbrowy Tarnowskiej, Brzeska czy Kielc. Dla rodzin oznaczało to codzienne dojazdy, rozłąkę, poczucie bezradności. - Najważniejsza jest bliskość. Tutaj ludzie chcą być razem do końca - tłumaczy Elżbieta Kurowska, kierownik Oddziału Opieki Długoterminowej Mościckiego Centrum Medycznego. Kilkuletnia batalia o kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia zakończyła się podpisaniem umowy na finansowanie utrzymania 12 pacjentów wraz z wszystkimi niezbędnymi świadczeniami. Oznacza to, że dla pacjentów pobyt jest całkowicie bezpłatny.
Już pierwsze miesiące działania pokazały, jak ogromna była potrzeba stworzenia takiego miejsca. Tylko w pierwszym półroczu działania hospicjum przyjęło ponad 60 osób. Co ciekawe trafiają tutaj nie tylko seniorzy. Najmłodszy pacjent miał 37 lat. - Zdarza się, że dynamika chorób nowotworowych jest zaskakująca. Ktoś wchodzi na oddział o własnych siłach, a po dwóch tygodniach odchodzi. Dlatego tak ważne jest nasze wsparcie i rozmowy z rodzinami - tłumaczy psycholog Anita Surga-Sworst, pracująca na Oddziale Opieki Długoterminowej i Hospicyjnej.
Dla chorych i ich bliskich kluczowe jest to, że pobyt w hospicjum nie wiąże się z żadnymi opłatami. Finansowanie z NFZ obejmuje wszystko, co jest niezbędne: opiekę lekarską i pielęgniarską, leki, terapię przeciwbólową, żywienie specjalistyczne, sprzęt medyczny oraz wsparcie psychologiczne. Pacjent i rodzina nie ponoszą żadnych kosztów. Hospicjum staje się także miejscem, gdzie rodzi się wrażliwość młodych ludzi. Studenci Akademii Tarnowskiej w Tarnowie przychodzą tu na praktyki, by uczyć się medycyny, lecz także szacunku do cierpienia i rozmowy, której nie nauczy żaden podręcznik. - Myślałem, że najtrudniejsze będzie podawanie leków i procedury, ale najważniejsze okazało się po prostu usiąść i wysłuchać pacjenta – mówi Anna, studentka pielęgniarstwa.
W Mościckim Centrum Medycznym działa także - ważna zarówno dla pacjentów hospicjum, jak i mieszkańców regionu - poradnia leczenia bólu. To tutaj trafiają osoby wymagające skutecznej, specjalistycznej terapii przeciwbólowej. Hospicjum współpracuje również z wolontariuszami z „Stowarzyszenie mali bracia Ubogich”. To osoby z zewnątrz, które odwiedzają placówkę w ustalone dni, aby wspierać pacjentów swoją obecnością i czasem. - Nie zawsze trzeba mówić. Czasem najważniejsze jest po prostu być obok – ocenia wolontariusz Mariusz. Towarzyszą chorym, pomagają rodzinom odnaleźć chwilę wytchnienia, a czasem - gdy obecność znaczy więcej, niż słowa - po prostu siedzą przy łóżku.
Warto przypomnieć, że zespół pracujący w hospicjum zdobywał kompetencje od wielu lat. Zanim otwarto oddział personel sprawował opiekę nad osobami ciężko chorymi - często obłożnie - w ramach działającego nadal Zakładu Opiekuńczo–Leczniczego. Doświadczeniami z miejscową kadrą dzielił się m. in. zespół Puckiego Hospicjum im. św. Ojca Pio, stworzonego przez ks. Jana Kaczkowskiego. Stamtąd zaimplementowano wiele pomysłów, rozwiązań organizacyjnych czy w końcu inspirację do tego, aby hospicjum było przestrzenią godności. - Naszą rolą jest zapewnić pacjentowi godność, opiekę i obecność – tak, by nie cierpiał i nie był sam - podkreśla pielęgniarka Aneta Onik.
