Aleja jaworowa

Posiada duże dłoniasto klapowate liście. Na tle innych klonów wyróżnia się charakterystyczną korą-spękaną tafelkowato, z odpadającymi fragmentami w stylu platana. Łacińska nazwa klona jawora to Acer pseudoplatanus, czyli „fałszywy platan”, natomiast platan klonolistny to Platanus x acerifolia, czyli „platan o liściach klona”, a więc „fałszywy klon”. Aleja rozciąga się na długości 400 m. Jawory osiągają do 20 m wysokości, a ich obwody wynoszą od 100 do 300 cm. Wiele wiekowych drzew wymaga konserwacji, a luki powstałe po wypadłych drzewach - nowych nasadzeń. Pierwotnie aleję tworzyły cztery rzędy drzew, jednak kilkadziesiąt lat temu wycięto dwa zewnętrzne rzędy ze względu na nadmierne zagęszczenie. Aleję ustanowiono pomnikiem przyrody w 1987r. Cienista aleja prowadzi od mrocznego, podmokłego lasu „Soślina” do zespołu klasztornego położonego na szczycie wzgórza. Aleję zasadzono na początku XX w. wraz z parkiem w Tarnowie-Zbylitowskiej Górze. Z uwagi na zły stan zdrowotny niektórych drzew zniesiono częściowo pomnik przyrody.